Glucosesensoren

Wat is een glucosesensor?

Een glucosesensor is een apparaatje dat je glucosewaarde meet. Je draagt de sensor op je huid. Hij meet de glucosewaarde net onder de huid. Mensen die een glucosesensor gebruiken, meten hun waarde veel minder vaak met een vingerprik. De sensor meet de glucose makkelijker en sneller. En het doet minder pijn. Sensoren zien vaak ook of je bloedsuiker stijgt of daalt. Een sensor geeft dus meer informatie over de glucosewaarde dan een gewone glucosemeter met de vingerprik. Er zijn nu nog 2 soorten glucosesensoren, maar het verschil wordt snel kleiner: 

• flash glucosemeter (FGM, FlashGM), deze wordt meest gebruikt
• continue glucosemeter, of realtime continue glucosemeter (rtCGM)

Flash glucosemeter (FGM of FlashGM)

De meeste mensen met een glucosesensor hebben een flash glucosemeter. In het kort FlashGM of FGM. De sensor is klein en plat. Je draagt de sensor meestal op je bovenarm. Hij blijft daar 2 weken zitten. Daarna vervang je de sensor. 

Een flash glucosesensor bestaat uit:

• Een sensor met een dun plastic naaldje. Deze zit op je lichaam, vaak op je arm. De sensor meet je glucosewaarde in het vocht onder de huid en berekent de bloedglucose.
• Een ontvanger. Dit is een apparaat dat je glucosewaarde leest. Het kan je smartphone zijn of een aparte reader. Je beweegt de ontvanger dicht langs de sensor. Dit noemen we flashen. 

Goed om te weten: het flashen hoeft niet meer altijd. Het kan ook zijn dat je op een knop in de app drukt om de glucosewaarde te meten. De naam flash glucosemeter zal daarom misschien gaan verdwijnen.

Krijg ik de flash glucosesensor vergoed bij diabetes? 

Je krijgt de flash glucosesensor (FGM) vergoed van je zorgverzekering in deze situaties:

• je hebt diabetes type 1
• je hebt diabetes type 2 en je gebruikt langwerkende en kortwerkende insuline
• je bent zwanger of wil het worden met diabetes type 2

Realtime continue glucosemeter (rtCGM of CGM)

Een realtime glucosemeter is een sensor die steeds zelf je glucose meet. De sensor doet dit heel regelmatig. In het kort heet dit een continue glucosemeter, rtCGM of CGM. Er zijn verschillende typen continue glucosemeters. Een continue glucosemeter bestaat uit 3 onderdelen:

• De sensor. Deze zit op je arm, buik of rug. Hij blijft 1 tot 2 weken zitten. De sensor meet steeds de glucose onder je huid.
• De zender. Deze zit vaak in de sensor. De zender stuurt de metingen draadloos door naar een ontvanger.
• De ontvanger. Dit is een apparaat waarop je je glucosewaarde ziet. Dit kan je smartphone zijn of een aparte reader. Het kan ook een insulinepomp zijn.

Continue glucosemeters zien precies of je bloedsuiker stijgt of daalt. Het apparaat geeft hierdoor een soort voorspelling voor een hoge of lage glucosewaarde. Dit heet de trend.

Krijg ik de continue glucosesensor vergoed bij diabetes?

Je krijgt de continue glucosesensor niet altijd vergoed. Er zijn verschillen in vergoeding van CGM’s. De regels hiervoor veranderen ook soms. Voor de actuele situatie, bekijk dit artikel over sensoren

Je krijgt een CGM in ieder geval vergoed in deze situaties:

• je bent jonger dan 18 jaar en hebt diabetes type 1
• je HbA1c blijft langere tijd hoog bij diabetes type 1, boven de 64 mmol/mol (of 8%)
• je hebt last van ernstige hypo's of hypo unawareness bij diabetes type 1
• je bent zwanger of wil het worden met diabetes type 1
• je bent zwanger of wil het worden met diabetes type 2, en je gebruikt veel insuline

Wat zijn voordelen van een glucosesensor?

Een sensor meet je waarde vaak, elke 5 tot 10 minuten. Je kan je waarden terugzien in een grafiek. En een sensor geeft vaak ook een alarmgeluid bij hoge en lage bloedglucosewaarden. Zo weet je beter hoe het gaat met je glucosewaarden dan met een gewone glucosemeter en een vingerprik. Tussen vingerprikken door weet je namelijk niet precies hoe hoog je waarde is. En je weet niet of je waarde op dat moment stijgt of daalt. Met een glucosesensor zie je dat wel. Er zijn ook nadelen van een glucosesensor. Het kan stress geven om altijd je waarde te weten. En sommige mensen krijgen huidklachten door de pleister van de sensor.

Gooi gebruikte sensor niet zomaar weg

Goed om te weten: in een sensor zit een batterij en elektronische onderdelen. Hij mag daarom niet zomaar in je normale vuilniszak. Dit is schadelijk voor het milieu. Vervang je een sensor? Gooi de oude dus niet gelijk weg. Verzamel je sensoren en breng ze af en toe naar de milieustraat in je buurt, als 'klein chemisch afval'. Of vraag aan je apotheek of je ze daar mag inleveren. Het kost misschien iets meer moeite. Maar je helpt mee aan een beter milieu.