Onderzoek: 25% diabetici ondervind problemen rond het eten. Herkenbaar?

Ja, ze proberen ons een nieuw syndroom aan te praten o.l.v. een bekende type 1 diabeet en politica, hier is het rapport waarop al deze onzin is gebaseerd:

parliamentary inquiry (PDF)

De ziekte gaat T1DE heten (T1 Disordered Eating) en de voorgestelde criteria ervoor zijn:

1. Intense fear of gaining weight, or body image concerns, or fear of insulin promoting weight gain.

2. Recurrent inappropriate direct or indirect* restriction of insulin (and/or other compensatory behaviour**) to prevent weight gain.

3. Presenting with a degree of insulin restriction, eating or compensatory behaviours that cause at least one of the following:

• harm to health

• clinically significant diabetes distress

• impairment on daily functioning.

* Indirect restriction of insulin refers to reduced insulin need/use due to significant carbohydrate restriction.

** Dietary restriction, self-induced vomiting, laxative use, excessive exercise, over-use of thyroid hormones, over-use of diabetes medication believed to avoid weight gain or promote weight loss.

Inmiddels ben ik er al mee gediagnosticeerd, omdat ik geen insuline gebruik en om het nog erger te maken nog relatief koolhydraat arm eet ook, een andere doodzonde.

Medisch personeel krijgt speciale instructies om deze nieuwe gestoorden op te sporen.

Wat Sugardaady schrijft herken ik wel. Wat minder insuline spuiten om in bepaalde situaties zeker geen hypo te krijgen. Als je bij een begrafenis spreekt, wil je noch een hypo noch een piepend alarm. Dat is gelukkig geen dagelijks voorkomend voorbeeld, maar er zijn meer situaties waarbij ik geen hypo kan gebruiken: gewoon tijdens een uitje. Een hypo kan dat behoorlijk verpesten en dat voorkom ik dan liever.

Bij een uitje vind ik het soms ook lastig hoe vaak ik van mijzelf mag zondigen. Je eet al anders, want een volkoren boterham met kaas is meestal onvindbaar. Of je moet hem van huis meenemen. Ik geniet dan van een pistoletje of iets dergelijks. Maar dan ook nog eens veel meer koolhydraten eten door koffie met een gebakje, dat doe ik dan weer niet. Dat mag ik niet van mezelf. Terwijl het wel een uitje is.

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig of dit door de onderzoekers als problematisch gedrag wordt beoordeeld.

Heel herkenbaar. Als ik naar een concert e.d. ga, pas ik mijn insulinehoeveelheid aan om maar niet om te vallen.

Zoals Yvonne schrijft, bij een uitje is het eten lastig. Ik was vorige week in Milaan, wat ik daar gegeten en gedronken heb... lastig om dan de juiste hoeveelheid insuline toe te dienen. Resultaat, van hoog naar laag en omgekeerd. Ik geniet er wel van ;-)

Ik doe hetzelfde ... ja, kh's tellen en anticiperen.

Maar wat heeft dat te maken met "problemen"?? Ik heb daar geen problemen mee.

En wat T1DE daarmee te maken heeft??

@sugardaddy, sinds mijn 10e DM type 1 en na vier jaar een eetstoornis ontwikkeld. In de 80er jaren was het Diabetes regime wel heel erg streng en en was er weinig aandacht voor de psychologische kant van het diabeet zijn. Sinds mijn 16e herhaaldelijk op zoek geweest naar expertise en hulp op dit gebied om er van af te komen maar die was en is er nog niet in NL! Dus zelf maar het gevecht ermee aangegaan en een soort van modus gevonden om mijn glucose waarden op een gezonde manier te handhaven. Zeker met de guardian 4 sensor is dat min of meer gelukt . Inmiddels ben ik ook werkzaam bij Medtronic als vrijwilliger en heb er een hoofdstuk over geschreven in een gezamenlijk e book voor Medtronic. Deze ook gedeeld met mijn diabetesteam. In Engeland hebben ze die expertise wel. Daar zijn eetstoornisklinieken aanwezig die gespecialiseerd zijn voor mensen met DM Type 1 en Diaboulimia en Diannorexia. Via de volgende youtube link vind je een documentaire erover in het UK Engels : https://www.youtube.com/watch?v=tSLjM6cZaTo&t=0s

Deze reactie is verwijderd vanwege de toonzetting en onjuistheid van de beweringen over de bron van het bovengenoemde artikel.

Sugardaddy

Ik heb diabetes type 2 en prikkelbare darm syndroom en gebruik metformine en ozempic. De ozempic versterkt de pds waar door ik nog heftiger reageer iop zaden, noten, pitten, vet, suiker en zuivel regelmatig lig ik snacht wakker van brandend maagzuur en of oprispingen en een opgezette buik, maar de suiker is prima en ben ik niet meer moe. Dus ja het eten geeft regelmatig stress. Moet dus leren om alles zo basic mogelijk te houden maar dit lukt niet altijd, net terug van vakantie in Tsjechië en moet dus echt weer in gereel getrokken worden