Is LADA een wat 'rustiger' vorm van diabetes als het gaat om de pieken tav glucose waarden?

Hoi Marten,

ik heb ook Lada en de eerste 2-3 jaar had ik ook minder pieken en dalen. Maar dat verandert. Helaas heb ik nu volledig diabetes.

Mijn internist zei ooit tegen mij voorkom pieken, want door die pieken doe je minder lang met de overgebleven betacellen in jouw alvleesklier. Ik kreeg echter geen of weinig advies hoe ik die pieken kon vermijden. Inmiddels weet ik dat wel en het is vrij logisch. De pieken kan ik vermijden door zo min mogelijk koolhydraten te eten. Het boek diabetes solution van Dr Bernstein kan je daarbij op de weg helpen.

Hoi, de vraag is dan ook wel: hoe hoog en laag zijn de pieken en dalen wil je de betacellen schade aandoen.

Ik maak niet druk over 11-13 gedurende een half uur. En dipje 's nachts van 3.5 over een half uurtje ook niet. Of zou ik dat wel moeten doen?

gr Marten

Er bestaat een groot verschil tussen patiënten waar het gaat om de ontwikkeling van diabetes. Van groot belang is dat vroegtijdig een juiste diagnose wordt gesteld. Als gevolg van diabetes kan de hormoonhuishouding in het lichaam aan verandering onderhevig zijn. Ook het functioneren van de lever kan veranderen. Zo twijfel ik eraan of het proces in de lever en spieren waarbij glycogeen wordt omgezet in glucose bij mij nog wel voldoende werkt. Dit door een zeer traag herstel van een hypo zonder daartoe suiker bij te voeren. Bij gezonde personen produceren de alfacellen in de alvleesklier glucagon en zodra dit hormoon de lever en spieren bereikt wordt de opgebouwde reserve aan glycogeen omgezet in suiker. Uit onderzoek is gebleken dat bij patiënten met DM1 de lever beduidend minder glycogeen kan opslaan en dat kan dus gevolgen hebben voor het herstel van de glucosespiegel.

Dat is wellicht de reden dat het ontwikkelen van bi-hormonale insulinepompen, die behalve insuline ook glucagon toedienen, zo langzaam vordert en veel veldonderzoek vergt om behandelprotocollen vast te stellen.

Alles hangt volgens mij af van je eigen insulineproductie. Toen bij mij diabetes werd geconstateerd (kennelijk LADA), werd me voorspeld dat mijn eigen insulineproductie vermoedelijk binnen een jaar à anderhalf jaar helemaal zou stoppen. Ik ben nu bijna drie jaar verder en tot de verbazing van mijn internist lijkt mijn eigen insulineproductie bij elke controle steeds beter te zijn (c-peptide meting) en antistoffen worden niet aangetroffen in mijn bloed. Glucose pieken en dalen vangt mijn eigen lichaam dus deels zelf nog op en de rest regel ik bij met Novorapid en Abasaglar. Ik heb dus wel een insulinetekort. En natuurlijk let ik goed op wat ik eet, maar ontzeg me niet alle koolhydraatrijke voeding. Ik prijs me gelukkig dat het zo gaat, maar hou er rekening mee dat het zomaar voorbij kan zijn...

Bij mijn constatering in 2007 (was toen 34) werd ik direct op insuline gezet (waarde was niet meer meetbaar zo hoog).

Weken later toen ik steeds minder insuline nodig had vanwege de vele hypo's dacht de internist eerst aan T2 aangezien ik ook geen antistoffen in bloed had en kreeg dus tabletten.

De tabletten hielpen een paar maanden maar het ging steeds slechter (zal deels honeymoon geweest zijn), dus ging de diagnose naar LADA en weer insuline spuiten. Echter zat ik na een paar maanden aan 7 tot 9 injecties per dag en gebruikte 10 teststrippen.

Uiteindelijk acute T1 op latere leeftijd zonder antistoffen. Ik was de eerste patient waar ze dit hadden gezien.

Paar jaar later verhuist naar andere provincie en dus ander ziekenhuis. Daar, na bekijken van mijn dossier, geloofde men eerst ook niet dat ik T1 had. gelukkig was er toen wel al een sensor beschikbaar vanuit het ziekenhuis en moest het maar weer proberen met tabletten.
Gelukkig door de sensor (ik kon het zelf niet zien maar het ziekenhuis wel na uitlezing van het kastje) ging de diagnose toch weer naar T1 op latere leeftijd, zonder antistoffen.

Marten, om op jouw vraag terug te komen. Als de LADA lijkt op de periode in de honeymoonfase dan is het wel makkelijker. De pieken worden dan heel erg afgevlakt dus veel stabieler.
Ik vraag mij dan ook af of een LADA niet gewoon een lange honeymoonfase is, of de honeymoonfase een korte LADA periode?

Ja Pascal, dat laatste die (https://www.diabetesfonds.nl/over-diabetes/diabetes-in-het-algemeen/woordenboek/wat-is-de-honeymoonfase) honeymoonfase mag nog wel effe aanhouden. ;) Want daar lijkt het nu wel degelijk op.

gr M

Hallo,

ik weet pas sinds begin mei dat ik lada diabetes heb, hbc waarde was 122,cpeptide o,23 en antistoffen zijn aangetroffen,ben via diabetesverpleegkundige direct met insuline begonnen en morgen voor t eerst naar de internist.

vind t allemaal nog best lastig,hoeveel te moeten spuiten tegen wat ik eet,das zo verschillend per persoon,maar ook per situatie en wat je doet.

hebben jullie ervaring met de insulinepomp? en zo ja welke pomp is dan een goede keuze?

kortom een beginner met nog zoveel vragen.

groetjes

@Mammoela: Ik heb me in het begin vooral bezig gehouden met het meten van koolhydraten in m'n eten. Door tegelijkertijd mijn bloedglucose waardes te meten met mijn freestyle libre sensor, kreeg ik genoeg kennis om te weten hoe mijn lichaam zou gaan reageren. Nu heb ik zoveel ervaring dat ik niet meer alles hoef af te wegen en kan ik goed inschatten hoeveel insuline ik moet gebruiken. Dat meten raad ik jou ook aan. Meten is weten en gaf mij snel meer zekerheid en rust. Je komt er uiteindelijk echt wel achter wanneer je honeymoonfase voorbij is. Bij mij is die fase nog niet voorbij en heb ik nog geen insulinepomp of ander hulpmiddel nodig. Ik blijf de technische ontwikkelingen wel volgen d.m.v. webinars en Facebook groepen. Als mijn honeymoonfase voorbij is hoop ik te weten wat ik kan doen. Maak je niet teveel zorgen en doe één stap tegelijk. Het is al veel om te bevatten hoe diabetes je leven verandert. Je kunt er tegenwoordig goed mee leren leven. Hou je haaks!

@Mammoela

Of je in aanmerking komt voor een insulinepomp bepaalt de internist. Als die een pomp voorschrijft, dan zou ik je adviseren om een Tandem T SLim of een MyLife Ypsopomp te nemen. Beide kunnen met een sensor de insulinetoediening automatisch regelen. Dat scheelt je echt wat betreft aandacht voor de insulinehuishouding. Verwacht echter niet dat je "overal vanaf bent". De instellingen van de pomp moeten redelijk goed zijn om de regeling optimaal te laten zijn. Het kost je tijd en oefening om dat onder de knie te krijgen.

Dank jullie wel voor je antwoorden, tis een heel leerproces, zal zijn tijd nodig hebben.

groetjes Mammoela

Bij mij is t vermoeden ook LADA want type 1 en 2 passen niet bij mij. Ook omdat ik in gewicht blijf afnemen en uit onderzoeken de internist zei dat de insuline waarde in mijn bloed laag is. Echter de anti stoffen test was negatief.. Nu kan ik eindelijk woensdag weer terecht bij de internist en wil ik graag een oplossing hoe ik weer aan gewicht kan toenemen (weeg nu maar 57,5kg en ben 1,76m). Met eten lukt t niet dus ik vermoed dat t insuline wordt. Is zo'n insuline pomp snel te realiseren of kan ik beter aandringen op een insulinepen voor de korte termijn ? Mijn energie reserves worden steeds minder dus ik hoop echt op snelle verbetering...

Thx voor een reactie

Ik lees hier al een paar keer een vroege wens naar een pomp.

Het is nuttig om te weten dat een pomp ingesteld moet worden om optimaal te werken. Om de pomp in te stellen zal je echt eerst je lichaam weer moeten leren kennen. De bloedglucose en insuline kunnen onder verschillende omstandigheden heel anders verlopen en werken. (her en der online wel 42 redenen te vinden die je glucose beïnvloeden) Dat proces zal voor iedereen anders verlopen. Om teleurstelling en frustratie te voorkomen, geef jezelf daar dan ook de tijd voor.

Zo is het bij type 1-lada niet heel ongewoon dat je nadat de hba1c weer een beetje gestabiliseerd is (wat zeker wel een paar maanden kan duren als het niet heel vlot ontdekt is) je niet veel of vaak insuline nodig zal hebben. Is het het dan wel waard daar 24/7 een kastje voor mee te dragen of is een pen pakken dan niet makkelijker?

Hallo Ladadidact,

Voor mij is de snelle wens voor zo'n pomp er zeker niet. Alleen bij het eerste bezoek aan de internist (in Mei) begon hij er zelf over dat ik misschien op korte termijn aan de extra insuline moet en hoe makkelijk die pompen tegenwoordig zijn. Maar toen was t nog onder voorbehoud van de onderzoeken. Ik had mijn berichtje geplaatst om te zien wat de ervaringen van anderen zijn en hoe lang t met zo'n pomp duurt met aanvragen, levertijd van t ding zelf etc.

Want zoals hierboven geschreven is mijn gewicht mijn grootste zorg op dit moment en dat dat asap gaat toenemen. dus dan wil ik ook aandringen op de snelste oplossing: ik neem aan dat dat de insulinepen is.

dank voor je reactie

Hey Michel,

Ik denk dat ik je eerdere bericht ook niet helemaal goed gelezen heb. Je zit nog wel in een onduidelijke situatie zo, lastig.

Krijg je nu wel andere diabetesmedicatie en heb je wellicht al een sensor of vingerprik setje?

Je aanname van lada klinkt me logisch in de oren. Bij mijn diagnose van lada was ik op vergelijkbaar gewicht en lengte terecht gekomen. Ik kreeg wel direct insuline nog voor de antistoffentest gedaan was en dat zorgde bij mij wel vrij vlot voor de ommekeer qua afvallen en het chronisch gebrek aan energie. Om alsnog correct te reageren op jouw situatie. Als insuline hetgeen is wat in jouw behandeling resultaat gaat boeken dan maakt de manier van toediening iig niet uit.

Groet

Hallo Ladadidact,

Ik heb al vanaf het begin metformine 3 tabletten van 850 en iets later 1 tablet Gilclazide. Dat en anders eten heeft mijn suikerwaardes wel goed omlaag gekregen: lange termijn 98 in Maart en 58 midden Mei. En vingerprik laatste 2 keer onder de 7..en nee geen sensor of vingerprik set, tot nu alleen via bloedprikken bij de huisarts.

Je zegt je gewicht ging weer vlot omhoog waar moet ik dan aan denken qua tijd? Ik ben van 72kg op 57,5kg terechtgekomen dus ik hoop vooral snel weer tussen de 5-10kg aan te komen. Mijn diëtiste zei houd rekening met 1kg per maand maar dat was puur uit de voeding bekeken. Ik hoop toch dat t in t begin sneller gaat haha. Nou ja we gaan t zien Gr Michel