Waar haal ik de tijd vandaan?

Een drukke baan met in de auto een half uurtje heen en een half uurtje terug slokt al veel tijd op. Genoeg en regelmatig slapen pakken ook zo’n 7 a 8 uur af van een etmaal. Dan blijft er dus op een doordeweekse dag ongeveer 6 uur over voor overige beslommeringen. En daarin moeten ook nog even de 10.000 stappen gedaan worden. In weekenden is het tijd voor de tuin, de grotere huishoudelijke taken en een bezoekje aan (schoon)ouders. Wat blijft er dan nog over?

Het is dan ook geen wonder dat je naar een makkelijke weg zoekt, zoeken naar het gemak. Gewoon om weer wat tijd te winnen. Op de terugweg toch maar bij een wegrestaurant stoppen want zelf nog in de keuken gaan staan daar hebben we de puf niet meer voor. Een keuze voor gemak maar vaak wel met spijt achteraf. Want zelfs als je kiest voor een salade dan stijgt je glucosewaarde als een malle in de auto op het laatste deel terug. Je krijgt meteen de rekening op je bord, een glucosepiek comfortabel in je stoel.

Overigens is het maken van gezonde keuzes dan ook nog niet zo gemakkelijk. Neem nou die hotel/restaurants met de toucan op het dak. Kreeg je vroeger standaard een bakje appelmoes met een kers en een bakje groenten op tafel, nu moet je groenten er los bij bestellen en is het kleinere senioren portie ook van de kaart verdwenen.

En is het niet de tijd dan is het wel het genieten van … je trakteren op een heerlijk etentje met je vrouw in een favoriet restaurant, ‘och nog een glaasje wijn dan”. Ik ben geen heilige, dat geef ik grif toe. De vetcellen in mijn lijf zijn de afgelopen 15 jaar niet gaan groeien door de lucht die ik heb ingeademd. Maar het leven moet ook wel geleefd kunnen worden, met of zonder diabetes type 2 … of vloek ik daarmee?

Met een flinke wijziging van mijn leefstijl is het mij gelukt de HbA1c drastisch omlaag te krijgen, zoveel zelfs dat de dosis Metformine met de helft is verlaagd. Een mooie stap naar mijn doel, diabetes in remise te krijgen en dat zonder medicijnen. Maar is het doel om medicijnvrij te willen leven wel zo slim.

Ten eerste is een pilletje per dag, net voordat je gaat slapen, wel een gemakkelijke oplossing als daarmee je glucose wat stabieler is. De halvering van de medicatie liet de glucosewaarde de afgelopen weken bij mij weer even flink schommelen. Het medicijn doet dus zeker wel iets in je lijf, het is niet de verandering van levensstijl alleen.

Maar ik zie nu ook de langdurige werking in onderzoeken terug van de Metformine. Kijk je op een langere termijn dan is het gebruik ook gunstig voor het voorkomen van hartfalen. Ik vermoed dat ik ook een hogere kans heb op hartfalen. Mijn bloeddruk is op orde en ik houd niet te veel vocht vast, maar slik hiervoor wel nog altijd medicatie. En heel zuinig ben ik niet met mijn lichaam omgegaan de eerste vijftig jaar.

Misschien toch maar eens mijn vragen op papier zetten en deze voorleggen aan een deskundige. Want het maken van de juiste keuzes is niet altijd even gemakkelijk, zeker niet voor iemand met diabetes. 

Nu nog even tijd vinden voor het maken van een nieuwe blogpost ;-)